Vandaag werd in de Commissie Media het reddingsplan van minister Lieten besproken, die de leefbaarheid van de regionale omroepen moet verzekeren. Vlaams Volksvertegenwoordiger, Bart Tommelein (Open Vld), is niet onder de indruk van het plan-Lieten.
Volgens de liberaal zijn er nog veel te veel onduidelijkheden en hiaten in het plan. “De minister wil een strikte scheiding tussen vergunninghoudende vzw’s en exploitatiemaatschappijen. Alleen zal ze nog weken moeten wachten vooraleer haar studie over de zendgebieden klaar is. Waarop is dat plan dan gestoeld?“, zo vraagt Tommelein zich af.
Volgens de liberale mediaspecialist lijkt Lieten de opdracht van de regionale zenders vooral te willen beperken tot het maken van journaals. Al het overige komt toe aan de exploitatiemaatschappijen. Tommelein vindt het vooral vreemd dat de bestaande exploitatiegroepen en hun moedermaatschappijen hier niet nauw geconsulteerd zijn. Nochtans wordt voor hen een belangrijke taak weggelegd. Tommelein: “Ik had toch graag de resultaten van de door de minister beloofde studie naar de financiële stromen tussen zenders, exploitatievennootschappen en moedermaatschappijen gezien. Dat lijkt me essentieel.”
Volgens Tommelein is één ding wel duidelijk: de minister wil de distributeurs laten opdraaien voor de kosten. “Het enige wat we zeker weten, is dat minister Lieten de distributeurs wil verplichten hogere bijdragen inzake auteursrechten te leveren aan de regionale zenders. Alleen heeft ze daar met de verschillende distributeurs nog niet over gesproken. Er is dus geen enkel akkoord. Voldoende financiële middelen zijn nochtans de essentie in de redding van de regionale omroepen. Als daarover geen overeenkomst werd bereikt, dan kan ik niet anders dan vaststellen dat het reddingsplan niet meer is dan een luchtkasteel“, zo oppert Tommelein.
“Bovendien is de kans groot dat de extra kost die aan de distributeurs zal worden opgelegd, doorgerekend zal worden aan de Vlaamse kijker via de abonnementsfactuur. Op die manier zal de minister haar Lieten-tax in de schoenen van de dienstenverdelers kunnen schuiven.” Bart Tommelein vindt dat tegenover een decretale opdracht een faire overheidsvergoeding moet staan. “In die zin had de Vlaamse regering een betere keuze kunnen maken, dan jaarlijks 7 miljoen euro te spenderen aan het derde VRT-net“.
Tot slot haalt Bart Tommelein opnieuw het dossier van overheidscommunicatie aan. Volgens de liberaal wordt het hoe langer hoe duidelijker dat de beloftes die hierover aan de regionale zenders werden gedaan, slechts loze beloftes zijn. “In heel het plan wordt met geen woord gerept over overheidscommunicatie. Nochtans zou een essentieel deel van de overheidscommunicatie aan de regionale zenders worden toevertrouwd. Dat werd meerdere malen gesteld. Het lijkt er spijtig genoeg op dat de regionale spelers deze belofte alvast mogen vergeten.“